TRZCINIAK (ACROCEPHALUS ARUNDINACEUS)
Cechy: ptaki obu płci nie różnią się wyglądem, charakteryzują się smukłą sylwetką, silnym ciemnym dziobem, wierzch ciała jest szaro-brunatny, a spód kremowo-biały, na głowie kremowa brew; młode mają rdzawy odcień upierzenia; głos donośny, wolny i silnie akcentowany, długość ciała: 18-20 cm, rozpiętość skrzydeł: 24-29 cm
Występowanie: gatunek objęty ścisłą ochroną; wędrowny, niezbyt liczny w Polsce; występuje w trzcinowiskach
Tryb życia: poza sezonem lęgowym żyje samotnie; gatunek uważany za monogamiczny, choć samce mogą kojarzyć się z dwoma lub trzema samicami; pokarmu poszukuje w szuwarach, na ziemi i powierzchni wody oraz w locie; żywi się głównie owadami, pająkami, ślimakami, drobnymi bezkręgowcami, owocami bzu czarnego i nasionami roślin
Rozród: gniazda mają postać wysokiego koszyczka, zawieszonego na kilku łodygach trzciny, zbudowane z liści i łodyg tej rośliny, pajęczyn, puchu i piór, konstruuje je głównie samica, czasami z pomocą samca; 1-2 lęgi w ciągu sezonu, jaja (od 3 do 6 sztuk) składane od maja, samica wysiaduje jej przez około 14 dni, oboje rodziców opiekuje się pisklętami, choć początkowo pożywienie dostarcza głównie samiec, młode stają się lotne po 12-14 dniach od wyklucia, po kolejnych 2 tygodniach są samodzielne
